sigatse-resa

Gisteren was een rustige dag. 3 klimmetjes. Er gebeurde weinig spectaculair. Aan het begin van de rit leek het of de benen niet vooruit wilden of de fiets niet bolde. Ik had mijn eerste vreugde momentje toen rhinus zei dat we boven waren op de eerste klim. Het landschap bleef hetzelfde. Veel wind op kop weer. Dus vrij zwaar. Stoempen. Onderweg kwamen we een chinees koppel tegen waarvan de man zich verscholen had achter een km paal om uit de wind te zitten. Hij zag er redelijk uitgeput uit. Zij zouden nog eens 50 km meer doen dan ons. Mij leek het redelijk onhaalbaar. De guesthouse was wel iets speciaals. We sliepen in kamers van 5 in belabberde authentieke bedden. De mama des huizes had gekookt op basis van ingrediënten die de gids en chauffeurs hadden gekocht. Heerlijk. Wat een maaltijd. Ik hou wel van de tibetaanse manier van eten. Veel schotels met verschillende zaken op. Het meest speciale was dat we moesten kakken onder de brug. Het duurde even voordat ik doorhad dat we echt onder de weg moesten kakken. Ik heb me niet in dat mijnenveld gewaagd. Billen tegen elkaar en wachten op betere condities.